Blog

Spoorrails Kamp Westerbork

Vallende sterren.

Kamp Westerbork Ze staan daar als zovele jaren. Mannen, vrouwen, kinderen. De minuut stilte voelt gewijd aan. Onder de paraplu’s, die de regendruppels tegenhouden, vliegen gedachten alle kanten uit. Gezichten, ver weggedrukt in het

Lees meer
Met vallen en opstaan

Met vallen en opstaan.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: ‘Jan, over een paar weken moet Douwe naar school. Je moet hem leren fietsen.’ Mijn broer boven mij, een jaar ouder dan ik, kon al fietsen. Een

Lees meer
Gehouwen en gebeiteld uit een brok steen

Een bijbel

Echt handig ben ik niet en volgens mijn vrouw ook een beetje een rommelpot. ‘Je laat altijd sporen na’, zegt ze wel eens. Als ik eens ‘stiekem’ een bonbonnetje pik, vergeet ik het papiertje

Lees meer
Buitengaats.

De zwoele wind….

Jaren geleden! Ik weet het nog. Op het podium staat Geert te declameren. Zijn pet staat scheef en de rode zakdoek om zijn nek geeft hem het uiterlijk van iemand die zo uit zijn

Lees meer
In de kroeg

In de kroeg

Als vader van vijf dochters heb je je een bepaalde status verworven. Jij bent toch het hoofd van het gezin. Mijn positie is nooit aangevochten. Maar de kinderen zijn uitgevlogen. Ze bouwen aan een

Lees meer
op de kansel

Komt die oude weer?

Komt die oude weer?

In het vliegtuig, op weg naar mijn vakantiebestemming, vraagt mijn buurvrouw naar wat ik deed in mijn arbeidzame leven. Ik vertel, zij luistert. Dan haar opmerking: ’u loopt al heel

Lees meer
grijze lucht

Alles Grijs

Toen ze de gordijnen opentrok keek ze naar de grijze lucht. Wolken, sommigen donker gekleurd, trokken aan haar oude ogen voorbij. Bah… alweer een grijze dag. Hoe lang was het geleden dat de zon

Lees meer
ondanks alles, toch nog maar van het leven genieten

Een beetje dankbaarheid [video]

In mijn handen houd ik de gieter. Niet alleen mensen hebben dorst met dit warme weer, ook de planten en bloemen in de bakken. Het is mijn taak om daarvoor te zorgen. En als

Lees meer