Hij gooide een steentje tegen haar raam

Au! Jozefs gezicht betrok, maar toen moest hij grinniken. Doordat hij vanaf het dak keek hoe een jonge vrouw beneden de binnenplaats overstak, belandde de hamer op zijn duim.

Jozef was 24

Eenzaamheid die kwelt.

Regelmatig trek ik het land door met mijn verhalen. Voor veel ouderen is zo’n  middag of avond een onderbreking van hun dagelijks leven. Zij hebben het arbeidsproces achter zich gelaten. Aan de organisatie de taak

Mijn vrouw zit naast me met een opengevouwen wegenkaart op haar schoot. Ik stuur de auto over de smalle bergweggetjes. We passeren kleine dorpjes, of zien ze tegen een bergwand aangeplakt liggen. In de diepte steekt een kerktorentje eigenwijs

Zittend voor de caravan heb ik het gezicht op haar. Zachtjes hoor ik de breipennen tikken. Insteken, draad omslaan, doorhalen, af latengaan. Voelt ze dat ik haar opneem? Ze lacht ineens onzeker. Onzeker, dat gevoel beheerst haar. Het verdwijnt

Ze heeft wind mee. De zon schijnt, verstopt zich dan even achter een wolk, om daarna verrassend weer tevoorschijn te komen. Ze groet de tegemoetkomende fietser. Hier in Limburg, waar ze geboren is, zijn ze dat gewend. ‘Tot seens.’

Als wij zondagsmorgens naar onze dienst gaan, stromen mensen uit alle richtingen vandaan naar ons kerkgebouw. Verheugd trekken de stammen op om naar Gods huis te gaan. Deze psalm werd vroeger vaak gezongen.

Het orgel speelt en mensen zoeken

Kent u het? Mosterdzaad? Het zaadje is niet groter dan een speldeknop. In de herfst strooi je het uit en het wordt een groen gewas. Ik heb er dit jaar gebruik van gemaakt. Passend in onze ‘groene’ tijd. En

Tijdens een van onze zondagse wandelingen bleven we even stilstaan bij twee hardwerkende de mannen. Ze waren druk bezig de tuin voor het ‘oude’ huis op te knappen. Een praatje was snel gemaakt. Na enkele gemeende complimenten mochten we