‘Ik ben de eerste tekenen van het dakloos zijn, weer kwijt’, zegt hij. Zijn lange lichaam zakt weg in de bank bij ons in de kamer. Zijn lange haren zijn weer iets gefatsoeneerd.

Ze heeft wind mee. De zon schijnt, verstopt zich dan even achter een wolk, om daarna verrassend weer tevoorschijn te komen. Ze groet de tegemoetkomende fietser. Hier in Limburg, waar ze geboren is,

Als ze tegenover mij zit kijk ik haar aan. Meer dan twintig jaar hebben we elkaar niet gezien. Haar haar kleurt donker. Toch is ze de veertig al even gepasseerd. Als ze naar

We zitten in de schaduw van de boom. Ieder met een pilsje in de hand. Het is meer dan dertig graden op de camping. We hebben verschillende dingen gemeen. Vissen vinden we beiden

Nee, hij gelooft niet. Maar vissen kan hij als de beste. Mijn campingbuurman. Met het opkomen van de zon zit hij al aan de waterkant. En het doet hem goed, om in mij

Wie een gevangene opzoekt, zoekt Jezus op. Wie een gevangene zoekt, vindt Jezus. Woorden, ooit in een preek gehoord, hebben zich vastgehaakt aan mijn hart. En nu ga ik.

“Vind je het echt

Op de tafel ligt een Bijbel. Eronder het dagboek van A. F. Troost: ‘Aan stille wateren’. De klok aan de muur staat stil. Tijd is maar betrekkelijk, als je honderddrie jaar oud bent.

“De telefoon zal wel in de war zijn,” zegt de mevrouw. Onze telefoon geeft een rood knippersignaal af, als er iemand heeft gebeld en we niet hebben opgenomen. Toen ik terug belde, vroeg